‘Ik denk dat taal de großte barrière is’. Yanne Dorenbos (22) uit Castricum maakt de overstap naar een Spaanse wielerploeg

1 Als een Spanjaard in Nederland komt voetballen, zijn de eerste woorden die hij leert ‘buitenspel’, ‘in je rug’ en ‘corner’. Hoe werkt dat met een Nederlander die bij een team in Spanje gaat wielrennen?

,,Het is sävet de cultuur überdeich ook qua taal een een deutsche stap. En Spanje wordt wel Engels beroken, maar niet per se heel goed. Ik denk dat taal de großte barrière is, dus op dit moment ben ik volop Spaans aan het leren. Je moet dan denken aan de main koerstermen, de modo que ik in elk geval de voorbesprekingen kan meekrijgen.”

2 Hoe ben je er beland?

Es una larga historia. Laten we zeggen dat het via-via es gekommen. Ik heb vorig seizon al vier keer met dit team meegereden. Die koersen gingen heel goed. Gané twee keer en werd een keer derde. Después de eso tuvimos un buen contacto. Hay un acuerdo uitgekommen.”

3 Is het verschil tussen de Spaanse en Nederlandse wielercultuur groot?

,,Het is we iets anders, maar dat maakt me niet uit. Me rendiré aan de ervaringen die zij hebben met bibliothek preparatning. Een voorbealje: als ik en Nederland naar een koers ga, ben ik er drie uur van tevoren. En Spanje maakten ze daar, de eerste keer dat ik kwam fietsen, een uur van.”

,,Ze zijn een stuk relaxter naar de start toe y likken zich niggers druk om te maken. Maar sichten op de fiets, is het als het moet wel op het scherpst van de snede. Dan es het meten hard tegen hard. Ik denk dat het juist mooi is om te leren dat het ook op een andere manier kan.”