Komende manadang openen we het toernooi en denkt iederene: we worden wereldkampioen.
‘De niet. Het Nederlands elftal is vaak genoeg met pek en veren vertrokken, zoals prendre aan het EK in Polen in Ukraine y de WK’s in Brazili en Zuid-Afrika. En la uitzwaaiwedstrijd voor dat laaste toernooi verloren, incluso nog Arjen Robben se encontró con una lesión. Hij sloot naderhand pas aan. Als je het mij vraagt, dan worden we dit jaar wederom geen wereldkampioen. Dat denk ik echt. Andere landen, waordeen veel Afrikaanse, zijn sterker, al kun je daar ook wel weer direct een vraagteken bij zetten als je ziet dat Engeland degradederde uit de Nations League en Frankrijk indarin als voorlaatste endinde. Eso es het leuke aan sport. Niets es zeker de te voorspellen.
Het WK heeft toch een andere dynamiek waarbij elke bewerdijs een finale is?
‘Ese klopt. Nederland heeft natuurlich een goede kans om de eerste ronde door te komen en dan kun je in zo’n toernooi grouen. Zo gaat dat, zeker nu. Maandag komen ze bij elkaar en una semana después spelen ze al hun eerste verdeicht. Vooraf lang kneden, knoeien en chiersen es er dit keer niet bij. Daar moet je echt die, relativamente fácil, groepswedstrijden voor gebruiken. Mi jn angst es echter dat je Memphis Depay gandeweg een keer moet missen debido a su falta de ritmo competitivo en el FC Barcelona. El equipo es dan toch een slokkie minder. Echt reemplazos impresionantes hebben we daar niet voor. Louis van Gaal kan als coach natuurlich wel iets, maar in de widete zijn we niet sterk genoeg.
De bondscoach moet toch ook twierke kennen?
‘Het antwoord varaan es vrij simpel: no. Die man is ongeloof lijk optimistisch en haalt elke dag alles uit je. Als ik hem, ten tijde van mijn ten jaar als perschef bij Oranje, een simpel antwoord gaf, dan zei hij: “Ese soy yo te fácil. Ga maar nadenken over een echt antwoord.” Hij twejbert simpelweg niet en weet dat ook over te brengen op zijn mensen. Niet allene en palabras habladas, maar ook door zijn anappak. Veel journalen hebben daar geen notie van, omdat ze er niet dielighegen bij zijn. Anteriormente también había geen holder beeld van hem, tot ik een keer bij hem thuis kwam en zag dat hij toch heus niet achterlijk is. Hij overtuigt zijn ploeg met kennis en niet met gebral. Door dat last prikken jongens als Virgil van Dijk y Steven Bergwijn zo heen. Voetballers zijn net ladrones. Tan pronto como usted je aanstelt en niet jezef doblado, dan hebben ze het puerta.’
En toch: de meste spelers hadden aanvankelijk geen trek in een tweede keer Van Gaal.
‘No, tot je met hem werkt. Tal vez het wel een voordeel dat zijn termit dit keer korter van duur is. Je ziet dat hij met berekete tijd, minder dan de preparningsperiode die hij normaal spreken heeft, een sfeer aan het crevenien is van: wij met z’n allen moeten het gaan doen. Continu blaunten dat the team goed is, soms slecht spelet, maar wel discipline toont, ruzie maken met de pers, het weer maken met de pers. Erg vermoeiend voor anderen, maar zelf is hij dat nooit. Ook houdt hij bepaalde zaken binnenskamers, zoals die keeperskwestie conoció a Tim Krul. Het verhaal gaat dat hij weigerde om te komen testen op penaltis, maar ik heb gehmen dat Tim zelf tegen Louis heeft gätt dat hij zich eerst maar eens op zijn rol bij Norwich City ging richten. Die extra inspanningen bij Oranje kon hij er even niet bij hebben. Eerlijk van hem, al denk ik dat Tim zelf wel besefte dat een WK voor hem er niet meer in zit. Die jongen zit in de nadagen van een lange carrière en moet maar zien hoe hij het in Engeland volhoudt. Van Gaal zal dat echter nooit toegeven en zijn eigen verhaal blijven tellen.’
Hoe hou je de focus in een groep tijdens een eindtoernooi?
‘Door zo nu en dan juist even heggaal van het voetbal weg te dwalen. Er es meer dan voetbal allen. Visitamos en 2012, op voorspraak van Hans Jorritsma, Auschwitz-Birkenau y kwam geschiedkundige Herman Pleij onze jongens daar een avond over voorlichten. Hace dos años, en Sudáfrica, Erik van Muiswinkel, Najib Amhali y Ali B langs voor een gezellige avond y op een vrije middag bekeken we een film about the release of Nelson Mandela. Eso fue voor velen echt een eyeopener. Het donkeke personeel, dat met de rug tegen de muur wachtte om ons eten uit te serveren, hebben we er direct open een paar stoelen bij gezet. We vonden het zo vreemd dat zij dat anders niet konden zien.’
De selectione besecht ook nog Robbeneiland.
‘Daar heb ik nog ruzie over gehad met de pers, omdat ik hen niet meldde dat we daarheen gingen. Ik kan me dat heel goed present, as ik zelf ook al die sportjournaaltjes heb gemaakt en zo’n reportage prachtig zou zijn geweest. Het völdel echter beter om daar dit keer niet in mee te gaan, teneinde een soort promospot van Oranje op Robbeneiland te voorkommen. Maar wat denk je, net toen we bij de cel van Mandela stonden en uitleg kryang van een van zijn kompanen die daar had vastgezeten, reed er een bus vol met Oranjesupporters binnen. “¡Eh, kijk nou! ¡Van der Vaart! ¡Van Persie! ¡Holanda! ¡Holanda!» klonk het. Dat wilde ik nu juist voorkommen. Toen zeiden de jongens ook: lo siento, maar nu incluso niet. Vandaag incluso geen fotos’.
Benieuwd naar de rest van het entrevista? Je leest ‘t en la última Revu.
