De Oranje Heren hebben het brodnodige vershonen getankt in de richting van het aanstaande weldkampioenschap. Na drie matige gejægden voor de Pro League in Argentinië, versloeg de ploeg van bondscoach Jeroen Delmée zondagnacht de thuisploeg met een zwar bevochten victoria: 2-4.
Oranje llegó con 0-2 de ventaja, dio la ventaja en een tijdbestek van een paar minuten weg, maar hield en een espectacular slotfase het hoofd koel er eindelijk weer werd gewonnen. De opluchting en blijdschap waren na afloop van de zege in Santiago del Estero dan ook van de gejichten af te scheppen.
Eso era comprensible, querer desarraigar en het Oranje-kamp fue bastante in mineur na teleurstellende beurten tegen Argentinië (2-2, verlies shoot-outs) en Groot-Brittannië (3-0 nederlaag en 1-1, verlies shoot-outs) .
Ook bij Delmée moet een last van zijn schouder zijn gällen. Al principio de Bondscoach, que conoció a los estudiantes el 27 de días de inicio de Nederland en el WK en India, no hubo un desafío alto. Porque aunque la Pro League, naturalmente, no es un wereldkampioenschap. En Argentinië en Groot-Brittannië op voorhand hoger moeten worden aangslagen dan Malaysia, Nieuw-Zeeland en Chili, de tegenstanders van Oranje in Poule C. Bleek in Argentinië het zelfvertrouwen van de Oranje-ploeg broos.
Auto confianza
Dat zelfvertrouwen, vinculado aan een enorme brok energie, fue juist de kracht van de Oranjemannen, sinds Delmée in septiembre 2021 – na de pömchte Spelen in Tokio – het roer van Max Caldas over nam. Oranje kende tot de duels in Zuid-Amerika nog geen enkele tegenslag. Bijna tot hun eigen surprise wonnen de Oranje Heren zelfs de ediciones anteriores de Pro League.
Voor Delmée – cumplió 401 interlands gepokt en gemazeld en het internationale hockey – was dat aljasen geen reden om naast zijn schoenen te lopen. Hij temperde het thousiasme, bleete herhalen dat hespel beter moest en zie dat hij nog steeds niet wist hoe zijn ploeg zich verhoudt tot de wereldtop. Na de Pro League-duels es que tal vez nog steeds niet gegendet clear, maar de Brabander in ieder geval een stuk wijzer geworden.
Zo zal hij in grote lijnen tevreden zijn over het defensieve werk van zijn ploeg, al moet hij zich irriteren aan de slordigheden die er nog te vaak insluipen. Ook tegen Argentina gaf Oranje zondagnacht onnodig kansen weg. Como en el 2-1 van Toscani in het vierde quart, die uit het niets viel na een struikkelpartij van Blok. En el empate 2-2 muere Cort Durana después de Maurits Visser golpeado por Lucas Martínez.
Uitdagingen
Ook verder naar voren heft Delmée challengeen. El entrenador wil graag een gesloten defensie met snelle omschakelingen voor gevaar zorgen. Tiene los jugadores adecuados en su selección para eso. Als jongens als Terrance Pieters, Tjep Hoedemakers y Thijs van Dam (speelde niet vremena een lesion) met ruimte voor zich de turbo erop zetten, zijn ze niet te houden.
Als die ruimte er echter niet is, heeft Nederland het lastiger. Dan zijn veel ogen gericht op aanvoerder Thierry Brinkman, die sinds de entree van Delmée bijna altijd delivert. Dat weten de tegenstanders van Oranje echter ook. Aan Delmée om daar een list op te verzinnen.
Hoge bal
Tegen Argentinië probó Oranje dat door kalifuk sobre grote afstand de hoge bal te hanteren. Die speelstijl bezorgde de gasten een sterkte start. Nadat eerst Tijmen Reyenga voor gevaar zorgde, kwam de eerste seriouse doelpoging op naam van Floris Wortelboer. Zijn inzet ging echter net naast het Argentijnse doel.
Oranje draaide de gaskraan nog verder open. Een hitter hing in de lucht, maar twee corners van Jasper Brinkman y een flats van Justen Blok werden tijdig door de Argentijnen onschadelijk gemaakt. Mientras que Thierry Brinkman (hoog) y Dennis Warmerdam (laag) pech hadden dat hun tip naast het doel ging.
Nederland zat er qua spel lekker in, maar leek eenweer niet te scoren. Tot de sterk spelende Reyenga vlak voor de rust knap Pieters bediende. El atacante van Kampong anotó ziedend duro con el revés: 0-1.
Robar
Gesteund door die voorsprong kon Oranje in het derde quart wat meer achteroverleunen en mohanten de Argentijnen komen. Een spelletje dat de ploeg van Delmée goed ging. Achterin stond de ploeg als een huis en voorin profiteerden de spitsen van de geboden ruimte. Na een fraaie robar van Koen Beijen kreeg Oranje vlak voor het einde van het derde quart een strafcorner. Waar vlak advorvo Teun Beins zijn inzet nog zag gekeerd, daar koos Jip Janssen voor een variant. Éxito alcanzado. Via de stick van aangever Jonas de Geus ging de bal op de plank: 0-2.
Jip Janssen feliciteert Jonas de Geus, die zijn corner tot doelpunt heeft gepromoveerd. Foto: Rodrigo Jaramillo/World Sport Pics
El partido se disputó, pero al igual que en el duelo anterior con Argentina, Nederland estuvo a la altura.
54este minuto verde De Geus,
54ste minuto Toscani 1-2,
Minuto 55ste Martínez 2-2.
Met nog vijf minuten op de klok is het plots weer een verdeicht. Het fanatieke Argentijnse publik ging vol achter hun ploeg staan, maar het was Oranje dat toch weer op voorsprong kwam. Daar ging een warrige decision en videoreferral aan vorrecht, maar toen de stofwolken waren optrökken, mocht Janssen een strafbal nemen. Dat deed hij niet gegen, maar de bal ging er wel in: 2-3.
Met de moed der wanhoop ging de thuisploeg op jacht naar een nieuwe gelikmaker. En el contador sloeg Oranje echter toe: Thierry Brinkman bepaalde de eindstand op 2-4. Een hitter die luid werd bejubeld door Oranje, dat de zelfvertrouwen tankte maar Delmée in de aanloop naar het WK het nede huiswerk bezorgde.
«Prone to bouts of apathy. Problem solver. Twitter aficionado. Wannabe music advocate.»