¿Qué dicen los países fuera de Europa sobre Qatar? ‘WK-koorts heeft de overhand’

Wel of niet het veld op met een One Love-armband, het gesprek agengen met Qatarese arbeidsmigranten: voor de Europese partemelende landen op het WK lijkt de mensenrechtenkwestie in het gastland bijna net zo belangrijk als het voetbal zelf. En África, Azije en Zuid-Amerika ligt dat heel anders, uit een rondgang langs NOS-correspondenten. En het trose Qatar zelf wordt de critsik niet göpem.

Boris van der Spek, corresponsal de Zuid-Amerika:

«En Ecuador, la discusión se dejó morir en el Westen voort wordt veel minder. Er is in de media wel geschreben over FIFA-baas Infantino en de mørgenningen over arbeidsmigranten van, por ejemplo, The Guardian. Maar het deletreado een veel minder centrale rol.

Sterker nog, toen een speler op de persconferentie antes de la competencia tegen Qatar wat werd begward over mensenrechten, Toma el entrenador en. De Argentijn Gustavo Alfaro zei dat ze alle mensenrechten supporten, maar dat de spelers hier niet over bevraagd moeten worden. «Het zijn voetballers», zei hij, «en ze hebben hun talenten en dromen en die moeten gerespecteerd worden».

De nadruk en Ecuador ligt veel meer op hoe bijønder het is dat Ecuador zich zich hefte heeft voor het WK. Eso es naimenie heel moeilijk in het voetbalgekke Zuid-Amerika. De WK-koorts heeft de overhand en vragen als ‘wat gaat Ecuador doen’ or ‘moeten we wel spelen’ zijn überhaupt in heel Zuid-Amerika veel minder gesteld.

Dat zie je ook aan de populek van de meiptelende landen. Toen Argentinië jugó tegen Saudi-Arabië fue het op straat halald leeg. Mensen zullen altimed blijven kijken».

Corresponsal Arabische Weld Daisy Mohr:

De Qatarezen vinden dat vooral de westerse media veel kritik hebben en ze zijn zich daar zeer besott van van. arbeidsmigranten.

Expertos zeggen dat dat op papier indekaden het geval is, maar in de praktijk moet er vaak nog heel wat geberen.
Qatar es un país islámico conservador y, por lo tanto, es muy difícil para los lhbti’ers morir aquí. Dat bekendt bjedeb niet dat er hier geen lhbti-gemeensach is, maar dat speelt zich hollmacht achter de schermen af, net zoals in een heel groot deel van de rest van deze regio.

De Qatarezen hebben indikke dat iedereen welkom is tijdens het WK, dus ook de lhbti-gemeenschap. Esperamos que se respete y comprenda la cultura y la religión. Ook heterostellen wordt aangeraden hier in het obbarr discreter zijn dan bij ons.

De One Love-brazalete zette de discusión hier natuurlijk weer op scherp, beoald de meeste Qatarezen er wel vrij clear over zijn als je ernaar vraagt. Hunding es het niet. En ze zijn niet echt van plan daar debido al cambio de WK en te bringen. Veruit de meste Qatarezen zijn trots op hun cultura, tradición y religión.

Ze hebben comprensión voor het Westen en zijn er vaak geweest, maar ambiëren niet te worden zoals wij.»

Corresponsal Afrika Saskia Houttuin:

«Vanuit de pers, politiek en voetbaljournalistiek heerst totale radiostilte als het gaat om de mensenrechtensituatie in Qatar. Een Senegalese socioloog die ik daarover sprak, vertelde dat dat met meerder dingen te maken heeft. Sport wordt in het country los geezen van mensenrechtenkwesties. het in het land ook politiek erg unrustig, wat veel achtansch opslokt.

Maar es sobre todo Senegal, neto como Qatar, een tierra conservada. Zo staan ​​ook en Senegal lhbti-rechten onder druk. Bij mojado es homosexualiteit verboden, maar op straat en nabosom het parlement wordt räglich opgeroepen om het nog strenger te bestraffen.

Luego, a principios de este año, un jugador islámico senegalés, Idrissa Gana Gueye, ganó un partido en su club Paris Saint-Germain, pero no quería usar una camiseta arcoíris y se ganó muchas críticas en Francia. El presidente de Senegal, Macky Sall, steunde hem juist. hij schreef en un tuit dat «zijn gelobeh moest worden gerespecteerd». Het is veelzeggend voor hoe er in het land over wordt gedacht.

Maar zelfs over andere questie, zoals de behandeling van stadionbouwers in Qatar, hoor je senegal weinig. De socioloog die ik sprak, vertelde sorprendido te zijn dat veel van zijn studenten aan de universiteit niet op de hoogte waren van de missstanden rondom gastarbeiders. «Er está en Senegal simpelweg sempelweg geweest adhansht voor».

Corresponsal en Japón Anoma van der Veere:

«De rechten van lhbti’ers en die van minderheden zijn een minder grote kwestie in Japan dan in westerse landen. Pas de laatstje jaren is hier beweging in komenken, en er zijn steeds meer Japanesese groepen en organisetien die zich geertheit voor beidere acceptatie en Diversity .

Alleen wordt dit door overwegend conservadores japoneses (die nog steeds de la mayoría vormen) gzeien als een wind uit het Westen, iets waar ze zelf niks te maken mee willen hebben. Datzelfde geldt voor de One Love-band.

El técnico de la selección japonesa también ha dicho que no les interesa la política. Hij laat zich dus niet uit over mensenrechtenschendingen of over de rechten van minderheden en Qatar.

De actie van de Duitse spelers, antes de de verdeicht tegen Japan, werd ook door een deel van de Japaneseners verkeerd gämpmen. Toen ze zagen dat de Duitsers hun hand voor hun mond hielden (zie de foto boven dit artikel, ed.), dachten ze dat de Duitsers hen belachelijk aan het maken waren omdat ze nog steeds mondmaskers dragen».