Impresión artística van de ringen rond de planetoide Chariklo. Crédito:
ESO/L. Calçada/M. Kornmesser/Nick Risinger (skysurvey.org)
Dat de planetoïde Chariklo in het bezit van ringen is dat es al bijna ten jaar bekend. Maar nu zijn de ringen van Chariklo, die beordn tot der familie der Centauren, ook estudió puerta de Webb ruimtetelescoop en wel met een técnica, die het mogelijk maakte de ringen met grote precisie waar te nemen, de occulatie van een ster door Chariklo. De kleine ijsachtige planetoide staat op 3,2 billones de km de distancia, ver obrijde de orbit van Saturnus, en hij heeft een diámetro de 250 km, pakweg 51 keer kleiner dan de aardse diámetro. Sus anillos están a unos 400 km del núcleo del planetoide. Felipe Braga-Ribas y sus colegas descubrieron los anillos en 2013 cuando lo vieron desde Sudamérica, el 3 de junio de 2013 para este UCAC4 248-108672. Men verwargete één daling van de lichtsterkte van de ster door de bebeking, maar men zag nog meer: een paar seconden vører en een paar seconden ná de eigenlunge sterbebeking werden nog twee korte ‘dips’ in de bright van de ster waargenomen. Dat bleek te komen door twee dunne ringen om Chariklo.
En nu heeft een team onder leiding van Pablo Santos-Sanz (Instituto de Astrofísica de Andalucía en Granada, España) conoció a Webb exactamente de la misma manera: de occulatie van een ster door Chariklo beikken. Dat geberde op 18 oktober 2022, toen preciese op de plek in Lagrangepunt L2 waar Webb zich zich bekende, de ster Gaia DR3 6873519665992128512 zouadante korte tijd zou worden bebeit door de ringen van Chariklo. Nee, de planetoïde zelf zou niet voor de ster trekken, maar wel de ringen – zo’n ‘net-niet occulatie’ noemt men een appulse. En el video de arriba, puedes ver cómo se hace todo (doble clic para ver la animación). El video está compuesto por 63 grabaciones, las cuales fueron realizadas en 1 hora. In de figur hieronder zie je een voorseting van de occulatie en daaronder de door Webb mide la curva de luz (para los amantes es aquí een versión tiff de resolución completa, 236 Mb).
Crédito: NASA, ESA, CSA, Leah Hustak (STScI). Ciencia: Pablo Santos-Sanz (IAA/CSIC), Nicolás Morales (IAA/CSIC), Bruno Morgado (UFRJ, ON/MCTI, LIneA).
De occulatie werd gevolgd door Webb’s Near-Infrared Camera (NIRCam) instrument en zoals uit de medido lichtcurve kunnen de ‘schaduwen’ worden gezien van twee dunne ringen, de ene tussen de 6 en 7 km wide, de andere 2 tot 4 km wide , met een gat van 9 km tussen de ringen. Met Webb’s Near-infrared Spectrograph (NIRSpec) kon men ook een spectrum maken van Chariklo ten tijde van de occulatie en dat liet drie drie kleine absorptiebanden van waterijs zien, een bewijs dat er gekristalliseerd waterijs (H2O) op Chariklo is – zie de ilustration hieronder .
Crédito: NASA, ESA, CSA, Leah Hustak (STScI). Ciencias: Noemí Pinilla-Alonso (FSI/UCF), Ian Wong (STScI), Javier Licandro (IAC).
Vermoedelijk bestaan ook de ringen uit waterijs, vermengd met donker material, het puin van een botsing die Chariklo ooit moet hebben gehad met een ander hemellichaam.
Fuente: NASA.
Astroblogs relacionados
«Propenso a ataques de apatía. Solucionador de problemas. Aficionado a Twitter. Wannabe defensor de la música».